Fonologisch-principe


Fonologisch principe


De meeste kinderen leren schrijven in groep twee. Wanneer kinderen alle letters en de bijbehorende klanken kennen, kan een kind beginnen met het schrijven van woorden. Op de basisschool leren kinderen om aan elkaar of in blokletters te schrijven. In de eerste fase leren kinderen om woorden over te schrijven die de leerkracht op het bord heeft geschreven of woorden die in een boek zijn geschreven. Hiermee oefent je kind om letters op de juiste manier met elkaar te verbinden om zo lange woorden te vormen. Het doel is om kinderen woorden te laten opschrijven die ze horen of die ze zelf in hun hoofd zeggen.


Wat is het fonologisch principe?

Wanneer kinderen de juiste klank aan de juiste letter kunnen koppelen, kunnen ze via het fonologisch principe ook woorden schrijven die nog niet zijn voorgeschreven. Het fonologisch principe houdt in dat een kind het woord precies zo opschrijft als hoe hij het hoort. Elke letter in het alfabet staat voor een bepaalde klank.


Een voorbeeld is: wanneer je kind het woord ”maan” hoort, schrijft hij de klanken die hij hoort achter elkaar op. Het woord ”maan” is een makkelijk woord om te schrijven, aangezien geen problemen kunnen optreden bij het schrijven van dit woord volgens het fonologisch principe. Elke klank heeft zijn eigen grafeem. Een grafeem is een letter om combinatie van letters die voor een bepaalde klank staan. Het woord ”maan” bevat drie grafemen, namelijk: /m/, /aa/ en /n/.


Welke fouten kan een kind maken omtrent het fonologisch principe?

Hoewel het fonologisch principe een makkelijke manier is om woorden op te schrijven, kunnen kinderen hier veel fouten mee maken. Je schrijft immers op wat je hoort. Als je echter iets anders hoort dan de ander bedoelt, maak je al snel een fout. De fouten die een kind kan maken omtrent het fonologisch principe zijn dan ook voornamelijk hoorfouten. Hoort je kind bijvoorbeeld het woord ”honden”, dan kan het hiervan het woord ”hondun” maken. De /en/-klank en de /un/-klank in woorden in het meervoud en hele werkwoorden lijken erg op elkaar.


Problemen met het fonologisch principe

Naast het feit dat kinderen hoorfouten kunnen maken, zijn er aan het fonologisch principe zelf ook een aantal problemen. Voor een nieuwe taal wordt geen nieuw alfabet gemaakt. Woorden in een taal worden geschreven door middel van tekens die ontleend zijn aan het alfabet van een andere taal. Dit heeft als gevolg dat het alfabet van de andere taal niet goed de klanken van de nieuwe taal weergeeft. Het Nederlands gebruikt het Latijnse alfabet. Het alfabet heeft vaak te weinig letters om alle klanken weer te geven.


In het Latijn bestonden vele lettercombinaties niet die wij nu wel gebruiken. Ook verandert een taal snel, waardoor er nieuwe lettercombinaties nodig zijn om het woord op de goede manier te blijven schrijven. Daarnaast maken wij nu steeds meer gebruik van leenwoorden. Wij gebruiken veel meer Engelse woorden dan voorheen. Engelse woorden hebben een andere klank dan Nederlandse woorden, waardoor het moeilijker wordt om de juiste spelling te vinden wanneer je het woord slechts hoort.